Gingiwektomia była zabiegiem eliminacji głębokich kieszonek powstałych w przebiegu zapaleń przyzębia oraz tzw kieszonek rzekomych (obecnie dziąsłowych) będących wynikiem rozrostu dziąsła oraz rzadziej kieszonek przyzębnych. Obecnie jest ona wskazana jako zabieg pozwalający na całkowitą eliminację kieszonek dziąsłowych i poprawiający kształt dziąsła.
Po wykonaniu znieczulenia zaznacza się punktowo za pomocą pincety Crane’a-Kaplana głębokość kieszonek od strony przedsionkowej i językowej. Cięcie poziome skalpelem prowadzonym pod kątem 45° do powierzchni zębów prowadzi się równolegle, nieco poniżej do wywołanych punktów krwawych na dziąśle. W następnej fazie zabiegu oddziela się raspatorem płaty rozrośniętego dziąsła, wykonuje kiretaż, usuwa się resztki złogów nazębnych, martwy cement i poleruje korzenie zębów. Ranę operacyjną płucze się roztworem soli fizjologicznej. Zakłada się na zęby ligaturę służącą utrzymaniu opatrunku chirurgicznego, który zmienia się po siedmiu dniach po przeprowadzeniu toalety rany. Po dwóch tygodniach usuwa się powtórnie założony opatrunek wraz z ligaturą.
Gingiwektomia może być zalecana także w celu odsłonięcia brzegów koron protetycznych usytuowanych poddziąsłowo, wydłużenia koron anatomicznych zębów; w przypadkach obecności kieszonek przyzębnych w obrębie furkacji na wylot (III klasa) oraz konieczności „odsłonięcia” ubytkówpróchniczych lub wypełnień.
Osteoplastyka to zabieg poprawiający kształt wyrostka zębodolowego w celu uzyskania jego fizjologicznego zarysu. Wskazaniem jest obecność wyrośli kostnych (egzostozy) lub pogrubiałej blaszki zewnętrznej przestrzeni międzyzębowych i międzykorzeniowych. Technika zabiegu polega na utworzeniu płata śluzówkowo-okostnowego, jego odwarstwianiu raspatorem, a następnie przeprowadzeniu osteoplastyki z użyciem wiertła lub narzędzi ręcznych. Po przepłukaniu pola operacyjnego płat reponuje się do poprzedniego położenia, by zamknąć ranę pooperacyjną. Osteoplastyka może być także wskazana dla ułatwienia adaptacji piata podczas innych operacji w obrębie przyzębia tub jako zabieg modyfikujący bezzębne części wyrostka zębodołowego przy wykonywaniu stałego uzupełnienia protetycznego