Hiperdoncja to niezbyt częste schorzenie, które polega na wyrastaniu nadliczbowych zębów. Wbrew pozorom jest to poważny problem, którego z cała pewnością nie powinno się lekceważyć. Dość rzadko hiperdoncja pojawia się w przypadku zębów mlecznych, natomiast częściej dotyczy już zębów stałych. Zasadniczo mówimy o hiperdoncji:
- rzeczywistej (kiedy problem dotyczy osób z zębami stałymi)
- rzekomej (to sytuacja, kiedy to mimo wyrznięcia zębów stałych nadal jeszcze w jamie ustnej dziecka znajdują się zęby mleczne).
Co to jest hiperdoncja?
Hiperdoncja może dotyczyć zarówno zębów mlecznych (zębów jest wtedy więcej niż 20), jak i stałych (więcej niż 32). Zęby nadliczbowe mleczne zwykle są zębami wyrzniętymi, a stałe częściej zatrzymanymi. W ponad 80% przypadków mamy do czynienia z jednym nadliczbowym zębem, a w ok. 10–20% z dwoma zębami. Z kolei mnoga nadliczbowość zazwyczaj połączona jest z występowaniem zespołów i wad wrodzonych. Są to: zespół Gardnera, Marfana, Ehler-Danlosa czy też dysplazją obojczykowo-czaszkową. Nadliczbowe zęby mogą mieć budowę prawidłową lub zmienioną, np. stożkowate korony czy krótkie korzenie. Najczęściej są zlokalizowane w przednim odcinku szczęki, znacznie rzadziej w okolicy przedtrzonowców i trzonowców.
Objawy i dolegliwości towarzyszące hiperdoncji
Nadliczbowe zęby mogą generować wiele problemów, np.:
- przetrwanie zębów mlecznych
- zatrzymanie wyrzynania zębów stałych
- nieprawidłowości w lokalizacji zębów
- rotacja zębów
- stłoczenia i diastemy
- resorpcja korzeni zębów sąsiednich
- nieprawidłowy rozwój korzeni zębów sąsiednich
- tworzenie się torbieli zębopochodnych
- bóle neuralgiczne
Jak ją leczyć i czy jest to konieczne?
Zwiększona ilość zębów powinna być leczona, gdyż nieleczona zazwyczaj może wywoływać zmiany estetyczne zgryzu. Mogą też pojawić się przypadki przemieszczenia innych zębów, diastemii, a także utrudnień w spożywaniu pokarmów. Pacjenci cierpiący na hiperdoncję są też bardziej skłonni do zapadania na choroby przyzębia.
Leczenie hiperdoncji polega na usunięciu nadmiernej liczby zębów, do tego ewentualnej korekcji zgryzu. Jeśli zmagasz się z problemem dodatkowego zęba (lub kilku), koniecznie zgłoś się do stomatologa, aby się przebadać i ustalić plan leczenia.