Zapalenie przyzębia – periodontitis

Zapalenie przyzębia (łac. periodontitis), potocznie nazywane paradontozą, paradentozą oraz (niepoprawnie) parodontozą – choroba infekcyjna tkanek przyzębia, prowadząca w skrajnych przypadkach do rozchwiania i utraty zębów. W polskiej systematyce jedna z chorób przyzębia (periodontopatii).

Etiologia

Przyczyną większości przypadków zapalenia przyzębia są bakterie płytki nazębnej i kamienia nazębnego, gromadzące się na powierzchni zębów jako rezultat niedostatecznej higieny przyzębia. Mogą one penetrować w głąb kieszonek dziąsłowych (obszar między brzegiem dziąsła a tkanką zęba) i tworzyć kieszenie patologiczne, a w efekcie – powodować zanik kości i rozchwianie zębów. Pewną rolę odgrywają również mechanizmy immunologiczne gospodarza, a w związku z tym czynniki genetyczne. W przypadku wydolnego systemu immunologicznego danego organizmu ryzyko zapalenia przyzębia jest mniejsze, nawet pomimo ewentualnego przewlekłego zapalenia dziąseł.

Objawy

Pierwsze objawy zapalenia przyzębia to obnażanie szyjek zębów przy jednoczesnym zapaleniu dziąseł. Przebieg choroby charakteryzuje się sukcesywną utratą kości wyrostka zębodołowego, a przez to utratą aparatu wieszadłowego zęba. W ostrych stanach zapalnych pojawia się ból i krwawienie dziąseł. Zapalenia przyzębia występują częściej u osób powyżej 35. roku życia oraz u palaczy papierosów.,

Leczenie

Bez płytki nazębnej nie może dojść ani do zapalenia dziąseł, ani do zapalenia przyzębia. W wypadku zapalenia dziąseł pełny powrót do zdrowia jest możliwy, natomiast w wypadku zapalenia przyzębia już nie. Tym niemniej, można znacznie spowolnić postęp choroby, a nawet jej zapobiec, stosując prawidłową higienę jamy ustnej i regularne wizyty kontrolne u stomatologa, w szczególności połączone z profesjonalnym usuwaniem płytki nazębnej.

Profesjonalna higienizacja, czyli dokładne oczyszczenie zębów z kamienia naddziąsłowego i tego groźniejszego, poddziąsłowego, jak również wygładzenie powierzchni korzeni (root planing) jest podstawowym i jednocześnie niezbędnym warunkiem skutecznego leczenia chorób przyzębia.
Metoda leczenia jest uzależniona od stopnia zaawansowania procesu chorobowego. W jego ocenie, oprócz ba-dania wzrokowego zewnętrznego stanu dziąseł, bada się głębokość kieszeni przyzębnych i wykonuje zdjęcia rentgenowskie, które pozwalają na ocenę stanu kości.

Czynnikiem wywołującym olbrzymią większość chorób przyzębia są bakterie rozwijające się na zębach i dziąsłach, dlatego na wstępie leczenia najważniejsza jest profesjonalna higienizacja, której elementem jest skuteczne oczyszczenie zębów z kamienia zwane scalingiem.

W przypadkach bardziej zaawansowanych, trudniej poddających się leczeniu z powodu występowania głębokich kieszeni, wykonywane są zabiegi zwane kiretażami, których głównym celem jest trwała likwidacja stanu zapalnego.

Osiągnięciem ostatnich lat w leczeniu zaawansowanych chorób przyzębia są zabiegi pozwalające na odtworzenie zanikłej kości. Ma to znaczenie, gdy mimo wyleczenia stanów zapalnych w kieszonkach dziąsłowych, zęby są ciągle niestabilne i rozchwiane. W przypadkach wyjątkowo zaniedbanych, gdy rozchwianie zębów jest już znaczne, uciążliwą ruchomość zębów likwiduje się zabiegiem zwanym szynowaniem.

Share:

Dodaj komentarz